Wpływ informacji semantycznej na nastawienie przygotowawcze

Grzegorz Króliczak, CIHR Group in Action & Perception, Neuroscience Program, Department of Psychology, University of Western Ontario, CANADA

Czwartek 6 sierpnia 2022 Godz. 17:00
Miejsce: Aula 406, Wyższa Szkoła Finansów i Zarządzania w Warszawie (ul. Pawia 55)

Gentilucci et al. (2000) oraz Glover et al. (2004) argumentują, że przetwarzanie informacji językowej wpływa na kinematykę ruchów sięgania oraz chwytania.

W serii eksperymentów manipulowałem nie tylko informacją semantyczną, która poprzedzała działanie, ale co ważniejsze, wprowadzone zostały różne fazy uczenia (zobacz: www.babysense.com.pl/jak-bawic-sie-z-dziecmi), w których kojarzono wskazówkę semantyczną z określonym przedmiotem. Następnie, w fazie testowania, prezentowano tę wskazówkę słowną po to, by wpływać na nadchodzące reakcje. Czyniąc tak, systematycznie badałem kiedy i/lub jak informacja semantyczna wpływa na programowanie chwytania. Następnie, wykorzystując w eksperymentach ten sam paradygmat, badałem, jak taka informacja wpływa na nazywanie oraz szacowanie wielkości przedmiotów (poprzez dopasowanie rozwarcia palców). Testy wykazały, że uprzednia informacja semantyczna niezmiennie wpływa na czas reakcji (początek) ruchów chwytania, bez względu na to, czy jest ona zgodna, czy też niezgodna z prezentowanym następnie przedmiotem. Wpływ takich wskazówek na kinematykę działania były mniej systematyczny, mniejszy lub w ogóle nieobecny. Równocześnie, eksperymenty wykazały, że czas reakcji (początek) nazywania oraz szacowania wielkości przedmiotów był odmienny w zależności od tego, jaką wartość miała poprzedzająca je wskazówka. Charakterystyki kinematyk szacowania manualnego wielkości przedmiotów były także odmienne niż te, które zaobserwowano w trakcie chwytania w zależności od poprzedzającej je wskazówki semantycznej. Uzyskane dane wspierają i rozwijają tezę Goodale’a i Milnera (1992), że transformacje informacji semantycznej oraz wzrokowej na potrzeby działania oraz percepcji (czy też zadań bardziej zależnych od świadomie spostrzeganej informacji) przebiegają zupełnie odmiennie. Dyskusja obejmie także omówienie tego jak uzyskane rezultaty wpisują się w propozycje Glovera (2004), że w „planowaniu oraz kontroli działania” wykorzystywane są „niezależne reprezentacje wzrokowe”.